
น้องรุ่น 17 เหนียวแน่นมากกกกก !

วางแผนการเล่น โดยกุนซือเฮียกานต์

บัณฑิตโชว์คว่ำจบเสย 1-0 ! โอก๊อด

Big cerebration

พิธีเปิด

กองทัพเดินด้วยหน้าท้อง (กินดีกว่า หิวแร้ว)

จ๊าก ชนะ ส.บ. อีกแล้ว 2-1นู่น

ชนะแล้วก็ฉลองๆๆๆๆ (อีกแล้ว) เอาน่า...เหล้ามันเยอะ ต้องรีบๆ กินกันหน่อย (ฮ่าาๆๆ) เดี๋ยวไม่หมดไงล่ะ
(เขียนมาเยอะ ชักหิวแฮะ พักกินข้าวมันไก่ กับกาแฟยายแหล่ก่อนดีกว่า อุตส่าบอกยายว่าขมๆ ยังขมไม่ถึงใจเลยนะนี่ สงสัยต้องใส่บีด้วย...)
เรายอมให้น้องปี 2
ถึงไหนแล้ว อ่ะ ต่อๆๆ...พวกเราพักกันอีกเพื่อรอแข่งกับน้อง ปี 2 ซึ่งได้ยินมาว่านัดที่แล้วชนะมา 5-2 นี่แสดงว่าน้องปี 2 ต้องเล่นเก่งแน่ๆ และเมื่อถึงเวลาแข่งกุนซือของเราได้วางตัวผู้เล่นที่ฟอร์มดีที่สุด ไม่ว่าจะเป็น โจ้, แอนดรู, เจี๊ยบ, เม้ง, ต้น, หมวดปีเตอร์, โอโร่ ลงไปเล่น และเปลี่ยนตัวในบางครั้งเหมียนเดิม ปรากฎว่ารูปเกมคู่คี่สูสีนะ น้องปี 2 เล่นเหมือนบัณฑิตโชว์เลย คือมีหลัง 3 คน กลาง 2 และห้อยศูนย์หน้าไว้ 1 คน บัณฑิตโชว์นั้นได้เล่นมากกว่า และแต่พอจังหวะสุดท้ายบอลไปติดกองหลังหมด น้องๆ ป้องกันได้ดีมั่กๆ ปลายครึ่งแรกน้องปี 2 ได้ยิงไกล บอลไปโดนขาโจ้ที่ตั้งใจจะสกัดแบบท่าโนรารำแพน แต่บอลเปลี่ยนทางแฉลบหลบโอโร่ที่ยีนงงอยู่ บอลเข้าประตูไปอย่างส๊วยสวย 1-0 โชคร้ายจริงๆ
หมวดปีเตอร์จับฉลาก
อืม...ตอนนี้ก็ใกล้ค่ำแล้วล่ะ มีน้องๆที่จัดงานมาบอกว่าคะแนนของจบเสย, บัณฑิตโชว์ และ น้องปี 2 เท่ากัน เลยต้องจับฉลากเพื่อคัดเลือกทีมที่เข้ารอบ (คันนาวาโจ้คิดว่าน่าจะแข่งอีก เนื่องจากเรี่ยวแรงยังเหลือ คึกๆๆๆ) พวกเราจึงส่งหมวดปีเตอร์ไปจับ ผลปรากฎว่า "แปร่ว...ตกรอบ" ซะงั้น
แถมท้าย...

เกมส์แห่งมิตรภาพ (ลาบก้อย) เพื่อน และพี่น้อง
ใครบางคนเปิดเผยว่า ทั้งปีรอวันนี้
บางคนบอกว่าอยากมาเจอเพื่อน
บางคนบอก อยากมาเห็นบรรยากาศ
มีอะไรบางอย่างซ่อนอยู่ในประเพณีนี้...
ที่เรียกร้อง กึกก้องอยู่ในใจ
บางอย่าง...ชักพาและดึงดูดให้พวกเรามาพบกัน
บางอย่าง...เชื่อมพวกเราให้กลมเกลียว
ประสานหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว
สุดแท้แต่จะคิด ว่า..."บางอย่าง" ที่ว่าคืออะไร
สำหรับผมทั้งสนุกและ "ประทับใจ"
และขอบคุณพี่กานต์ พี่ฐา น้องๆทุกคนที่ได้มา "ลุย" ด้วยกัน
แล้วเจอกันอีกครับ... ไม่นานๆ...บ๊ายบาย จู๊บบบ จู๊บบบบ.....