Thursday, April 12, 2007

"อิสระแห่งรัก"

ด้วยใจบริสุทธิ์ ขอให้ฟ้าครึ้ม เมฆดำและฝนพรำ จงบอกผ่านลมโชย
กระซิบแผ่วเบาที่ข้างหู ให้พลังแห่งพิรุณโอบล้อมกายเจ้า
รายล้อมด้วยรักบริสุทธิ์ขาวนวล
รัก รัก รัก ...พลังแห่งรักจักโอบล้อม
มอบไออุ่น ยามเจ้าหนาวกาย ยามเจ้าเหงาใจ
ให้หัวใจอุ่นด้วยแรงรัก..หนาวใดจักไม่ครณา
ด้วยลมแผ่วเบาแห่งรัก วนเวียนอยู่ข้างกายและหัวใจมิไกลห่างหาย
ยามเจ้าเคลื่อนกาย ยามใจเจ้าเบาหวิวล่องลอยไป
ลมนี้จะถนอมกายเจ้า ยามเจ้าล่องลอยไปลมแห่งรักจะพาเจ้าไป
ไกล ไกล แสนไกล ...
เมื่อนั้น อานุภาพแห่งรักจักเปิดฟ้าหม่นที่ห่มคลุมกายและใจให้สว่าง
แลแดดอุ่นรำไรจักชะโลมเจ้าให้ตื่นจากหลับไหล
ให้หัวใจ และร่างกายรับสัมผัสอ่อนนุ่มจากกลิ่นไอดิน ไรหญ้าอ่อน..พืชพรรณ
เทพแห่งกาลเวลาจะนำพาเจ้าย่างกายไป
หยาดน้ำค้างของปลายฝน ที่พร่างพรมยอดไม้ใบหญ้า
ผีเสื้อน้อยบินวนเวียนอยู่ไหวๆ...เพลิดเพลินกับดอกไม้น้อยผลิบานใหม่
เวลาแห่งความปิติยินดีกำลังมาเยือนเจ้า...
อีกไม่นาน อิสระจะเป็นของเจ้า เปิดใจให้บินไกล
แล้วเราจะเคียงข้างไป ด้วยกัน....
ท่ามกลางไออุ่นรัก และใจเสรี