สงกรานต์ วันสาดน้ำ เดินทางและอยู่บ้าน

13 เมย.

ขอนแก่น - ร้อยเอ็ด แวะบ้านจ่าสมหมาย ตั้งใจไปช่วยงานศพคุณพ่อมานพ โพธิ์สูงผู้ล่วงลับในวัย 71 ด้วยโรคมะเร็งปอด (ใครสูบบุหรี่เพลาๆลงบ้างนะ) ไปถึงตอนเย็น จ่าสมหมายต้อนรับด้วย Regency และย่างเนื้อ ใต้ร่มมะม่วง บรรยากาศดีๆ ถึงแปลกที่แต่อบอุ่น นอนตอน 5 ทุ่มด้วยอาการเคลิ้มๆ ผู้กองปีเตอร์มา

ปลุกตอนเกือบ 6 ทุ่ม แต่ดื่มต่อไม่ไหวซะแล้ว เลยแยกย้ายกัน ผู้กองไปทำภาระกิจ, ผม...หลับ เตรียมตัวลุยงานต่อรุ่งขึ้น

14 เม.ย.

ถอนก่อนเถอะ ทำลาย Regency ที่เหลือ 1 กั๊ก (สงสัยว่าถ้าไม่มีคนซื้อให้กิน จะมีปัญหาซื้อเองไหม...)...ช่วยงานศพ ยกของ จัดอาหาร ยกๆๆๆ นู่น นี่ ทำตัวเป็น labor โกนหัวจ่าสมหมาย นั่งฟังพระสวด นั่งดูแขกเหรื่อเขามาร่วมงาน ผู้หลักผู้ใหญ่ อดีต สส., ครู, ข้าราชการ, ตำรวจ, ชาวบ้าน สัปเหร่อ และเราในความเงียบและวังเวงในหัว พลางนึกถึงอดีตที่เคยรู้จักและพูดคุยกับคุณพ่อมานพ (ผู้จากไป)

เลิกงานยังถอนอีก 4-5 แก้ว ก่อนเดินทางต่อ

18.30 น. ร้อยเอ็ด - สารคาม - บรบือ (ขอระขือ) - บ้านไผ่ - หนองบัวลาย 22.00 น. นอน

15 เม.ย.

ฟักลาบ - ซกเล็ก (ผมพึ่งรู้ว่าผมทำอร่อย คุณยายสั่งเพิ่มหลายจาน...) - เหล้าขาวที่พ่อซื้อให้ ค่อนขวดแล้วสติปัญญาชักมีปัญหา รู้สึกโลกหยุดนิ่ง เลยเก็บไว้ถอนหลังไปวัด - ฟักๆๆๆ (ลาบ) จากมีดเดียว เป็น 2 พร้า เร็วกว่าเดิมอีก...เบียร์มา พอแล้ว เดี๋ยวเมาเลือดกำเดาอาจไหลตอนไปวัด ฟังพระสวดอีก หลวงตาปล่อยให้เณรน้อยสวดยถาเพียงรูปเดียว...เีสียงเจื้อยแจ้ว...เก่งนี่ ผมยังจำไม่ได้เลย แล้วผมจำบทสวดอะไรได้บ้างไหม ? ช่างเหอะ

รดน้ำ ดำหัว ในความหมาย ผู้เฒ่า 20-30 คน นั่งเก้าอี้เรียงกัน ผู้น้อยถือขันน้ำพรมน้ำหอม ยอดไม้, ดอกไม้จุ่มรดมือ และอวยพร ผม.?..ไม่มีขันหรอก ผมอาศัยขันของคนอื่น...รดน้ำ, ทำความสะอาดธาตุของคุณทวด และคุณตาในวัดนั่นแหละ

กลับมาที่บ้าน ญาติๆ มาเยอะจัง พร้อมกับเมนูอาหารที่เราเตรียมไว้เมื่อเช้า แม่บ้านสานต่อด้วยกับข้าวหลากหลาย ขนมจีนน้ำยา (ผมไม่กินแน่), ก้อย, ลาบ เลืิอดแดงๆ , ผัดเนื้อใส่บักน้ำ (คนแก่หลายคนบอกขะลำ), ขมๆ เหล้า, เบียร์ไม่รู้มาจากไหน แต่ดูเหมือนซดได้แค่ 2-3 แก้ว หรือเพราะเหล้าขาวที่ค้างในเส้นเลือด จิบพอทำเนา และหลับไปตอนบ่าย 3 เพียงเพราะรำคาญเสียงคนเมา

ตื่นมาเพราะพายุอลหม่าน ฝนลูกเห็บตอนเย็นๆ รีบเก็บขวดเบียร์ที่เหลือ เสื่อ สาด เสื้อผา ลมแรง กระหน่ำ เสียงหลังคา ลูกเห็บกระเด็น ละออง ใบไม้ ดิน ทำความสะอาด ถูพื้นที่เปียก ไฟดับ น้ำไม่ไหล แต่จะแคร์ทำไม (เราไม่เคยอาบน้ำอยู่แล้วนี่) ย่างเนื้อต่อ ถอนเบียร์ที่ใครซักคนทิ้งไว้ให้ 3 ขวด นั่งคุยกับอา ผมกินย่างเนื้อบ่อยนะ...ในท้องใส้คงมีแต่เนื้อ พักนี้อาคงจะเมาๆ ทุกคนนอนหมดแล้ว ผมนั่งมองฟ้ามืดๆ คนเดียวและละเลียดเบียร์ต่อจนหมด ยังอุตส่าห์เก็บไว้ถอนสำหรับรุ่งขึ้น

16 เม.ย.

เช้า ไปดูไ้ม้ขนุนที่เลื่อยไว้ เตรียมเอามาทำพิณ ได้มา 3 แผ่น...ล้างถ้วยชามสร้างภาพหน่อย ย่างเนื้อต่อ ทำส้มตำ (รสชาตไม่ได้เรื่อง แม่บอกผมอย่างนั้น...! "ไม่นัวร์" ) ผมโบ้ยให้ไปเปลี่ยนปลาร้านครสวรรค์หรือจะสู้ปลาร้าปลากระดี่บ้านเรา ชั่วโมงนี้ฟาดเบียร์ขวดสุดท้ายที่นอนรอในกล่องโฟมน้ำแข็งที่ละลายหมดแล้ว รสเผ็ดๆ ทำเอาตื่นจากง่วงตอนเช้า หมดเรื่องทำแล้ว นอนพัก เดินทางกลับ เจออุบัติเหตุอย่างน้อย 4-5 รายริมถนนมิตรภาพ...

ถึงขอนแก่นแล้ว ดูไทยพรีเมียร์ TOT ชนะ อาร์มี่ 1-0