ชีวิตของนักศึกษา สุรา และมวลมิตร

หลายคนบอกว่ารู้สึกซาบซึ้งในความกรุณาของผมที่เลี้ยงเหล้าพวกเขาในหลายค่ำคืน
ในระหว่างศึกษาที่คณะสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น

ผมจึงบอกไปว่า
หาไม่....บางครั้งผมก็ตู้ด จนตูดขาด... (การตู้ด-หมายถึงการใช้ก้นถูไปตามพื้นเป็นทางยาว ในที่นี้หมายถึงดื่มกินโดยให้เพื่อนร่วมวงจ่ายเงิน เนื่องจากตนเองไม่มีกะตังค์)

และเดี๋ยวนี้ในบางค่ำคืนที่กระเป๋าแห้ง แต่หัวใจยังเรียกร้องถึงอบอวลแห่งสุรา...ผมก็ยังตู้ดอยู่ เมื่อมีโอกาสที่น้องๆ แวะมาเยี่ยมเยียน...
เพียงใจที่ต้องการแสดงถึงความรักต่อน้องที่นุ่งผ้าอย่างจริงจัง
ทุกกระเบียดนิ้วในซอกหลืบของหัวใจ...(ที่ลุ่มหลงแห่งบรรยากาศของความรัก น้ำใจ แลมิตรภาพ)
น้อยกว่านี้ (การตู้ด) ผมคงทำไม่ได้...

บางครั้งผมที่ซ่อนตัวในก้นทะเลแห่งอารมณ์ก็ร้องครวญออกมาว่า "ให้ข้าได้แสดงความรักต่อน้อง ๆ...โปรดนำพาข้าไปยังที่ที่พวกเขาอยู่"
พลัน...มอไซต์ YAMAHA Bell-100 คันเก่ามาก แต่ยังฟิต บึ่งออกจากที่ที่ควรหลับนอน(ได้แล้ว) ...
จากนั้นไม่นาน ผมก็รายรอบด้วยน้องๆ ที่รักกันยิ่งกว่าเสือที่รักป่า หญ้ารักดิน ...อบอุ่นยิ่งกว่าฟูกหมอน
เวลานั้นผมคิดได้ว่า..."ไม่น่าจะมีบรรยากาศใดดีกว่าการได้หยิบยื่นความรักให้แก่กัน"
...